In de war

Volgens mij maak ik dat arme kind alleen maar vreselijk in de war ................... de ene dag roept mama keihard dat ie nu toch maar moet komen (omdat mama helemaal debiel word van alle drukte in d'r buik) en de volgende dag roept mama dat ie vooral nog maar even een dagje moet blijven zitten omdat mama gezellige plannen heeft voor vandaag (koffieleuten eerst bij een vriendin en vervolgens bij de a.s. grootouders). Dat arme arme kind weet ook niet meer waar die aan toe is. Niet dat ie zich d'r ook maar enigzins iets van aantrekt wat mama zegt. Heb'm gisteren zo vaak gezegd dat ie rustig aan moest doen met mama en nee dat rekt echt niet verder uit dan dat ................... maar dat had weinig effect hij/zij ging vrolijk verder. Misschien is het eerder arme mama .....................